அகத்துள் அகவை

கண்ணை மூடி
தூங்குங்க தாத்தா-

ஆதி அண்டமும் அரைவேக்காட்டு முட்டையும்

அடிகாணா தாழியொன்றை
வெள்ளிக்கரங்கள் கடைய
கருகருவென வெண்ணை திரண்டெழுந்த
ஒரு ஞாயிறு மதியம்.

சலனம்

நீர்ப்பரப்பு.
துளிநீர் விழ
குழித்து விழுங்கும்.

மோதல்

கொல்லையில்
நின்றபடி தங்கை

ஸ்வாசத்தில் இருத்தல்

மனப் பரப்பில்
மண்துகள்களாய் விரவிக் கிடக்கிறது வெறுமை.
ஒன்றுவிடாமல் பொறுக்கி
ஒரு குடுவையில் அடைத்து
விதியின் கடலுள் வீசியெறிந்தேன்.
அலையடித்து
கரை திரும்பியது குடுவை.

க் கவிதை

க்கொன்று
என் சிந்தையுள் நுழைந்தது.

காற்றொடு கலப்பேன்

இருட்புதர்
விரவிக் கிடக்கும்
வனம்.

எழுத்தாளர் மரித்துவிடுகிறார்

நீர்மீது
நடந்து சென்றது
காற்று.

நிலா விருந்து

ஒரு பௌர்ணமி இரவில்-

தூதொடு வந்த மழை

மூச்சு முட்ட
நான் இயற்றிய காதலை
மூட்டை கட்டி அனுப்பி வைக்கிறேன்;

கப்பலாய் நனைந்தே
உன் கரை சேரட்டும்.

ஊசிமுனையளவு தர்மம்

தாழப் பறந்து வந்து, தொடைமேல் அமர்ந்தது கொசு ஒன்று. அசையாமல் கிடந்தேன். மயிர்ப்புதர்களில் மாட்டிக்கொள்ளாமல், கவனமாய்க் கடந்து, தோதான இடத்தில் ராஜகம்பீரத்தொடு நின்றுகொண்டது. காலச் சூறாவளியில் டினோசர்களே அடித்துச் செல்லப்பட்டபோதிலும், பறந்து பிழைத்துக்கொண்டிருக்கும் கொசுக்கள் கில்லாடிகள்தாம். ஜீவிதச் சந்தையில் வலியன மட்டுமே விலை போகும்.

காலத்தின் கடிகாரம்

ஆதி அந்தம் அறியவொண்ணாது
நீளும் ஒரு பெருஞ்சுவர்.

சர்வாதிகாரக் காதலி

இதுவே இறுதியாய், ஒருமுறை சிணுங்கி அடங்கியது, தரைபட்டு உடைந்து சிதறிய காற்றிசைச்சரம்.

சாரி சார்!

Ingate வழியாக ஆஸ்பிடல் வளாகத்திலிருந்து பைக்கில் வெளியேறினேன். எதிர்ப்புறம் நுழைந்த இன்னொரு பைக்கை எதிர்பாராது மோதப்போய், பிரேக்கை மிதித்து தடுமாறும்போது,

தூதொடு வந்த மழை

உன்னை
தீண்டித் தழுவிய தேகத்தில்
இன்னும் ஒட்டியிருக்கிறது
மலர்ந்த பெண் வாசனை

Gift To My Valentine

A Negro' Smile

பூமியின் நிழல்

பரிசுத்தம்

உன் உறைவிடமும் சேர்ந்துதான்
உலகம்.

உயிர் மெய் எழுத்து-2

தமிழ்க் கணக்கு

கூட்டலும் பெருக்கலும்
கணிதத்தின் அடிப்படை இயக்கங்களாம்.

உயிர் மெய் எழுத்து

கணக்கு

அறையை கூட்டிப் பெருக்கி
சிறுநீர் கழித்துவிட்டு
வந்தமர்ந்தேன்.

தூதொடு வந்த மழை

ஆநிரை இரையும்  ஒலிகேட்டு- மலையிடை

மேவும் மேகத் துளிபட்டு- துடியிடை
மயிலும் அகவ -ஒளிகெட்டு வடிவிடை
அழகும் துயில் எழும்.

தூதொடு வந்த மழை

கல்லும் கலையும்

கல்லெனக் கண்டாரும் கலையிலே கரைகண்டால்கல்லும் கரைந்து குழைந்திடாதோ- இலையெனில்
கொண்ட கலையில் உண்டு பிழையோ?
கலையில் பிழையிலை; கரையின் குறைகளை.

தூதொடு வந்த மழை

*மிகுவெப்பமோ குறைஅழுத்தமோ
மழை பெய்வதற்கும்
காரண காரியங்கள் உண்டு.

ஆற்றுப்பெருக்கெடுத்து

ஆற்றுப் பரப்பில் பறந்து திரிந்தேன்.

விதியுடைத்து...

உயிர்மேல் ஒட்டி வரலாது
மெய்மீதே ஒட்டி உறவாவேன்.

அருவியின்கீழ்

வெண்ணீர்ச் சங்கிலிகள் தலையில்பட்டுத் தெறித்ததும்
வெந்நீர் ஒடையொன்று தொடையிடுக்கில் வழிந்தது.

குறுஞ்செய்தி

எஸ் செம் மெஸ்ஸில் வந்தது:
Walk as if you are the King
OR
Walk as if you dont care whoever the King is.

அளவு சாப்பாடு

தெரிந்த நபருக்கு
தொண்டைவலி என்றும்
மறுநாள் அழைத்து வரலாமா
என்று கேட்டபடியே
நண்பகலுண்டி பரிமாறினார் டீமாஸ்டர். 

உள் குரல்

http://manisson.blogspot.com/2010/08/blog-post_15.html

காற்றிசைச்சரத்தோடு வார்த்தை வேட்டை நிறைவுற்றதாய் எழுதியபோதும், தொங்குமணிச்சரம் தரும் காட்சிக் கிளர்ச்சி, காற்றிசைச்சரத்தில் இல்லையென்றே பிற்பாடு பட்டது. மீண்டும் கிளர்ந்தெழுந்துவிட்டது வார்த்தை வேட்கை.

एकं

एकहीछतरीकीनीचेखड़जावमेरेप्यारेअक्षरों ।

बूँदे से बातें

चिंता क्रोध निराशा
जो भी हो मनोदशा
मोती बूँदे गिरते समय
बादलों में बुद्धि उड जाय
बार बार तो वर्षा
क्यों न होता हमेशा?

தூதொடு வந்த மழை

வழியெங்கும்

வழிந்தோடுகிறது மழை

வேடிக்கைபார்ப்போர்

யாருமின்றி...

காற்றிசைச்சரம்

காற்றிலசையும் WIND CHIMES ஒரு காட்சிக்கவிதை; பலகோடிக் காவியம். ரசனை ஒதுக்கி, ராசாயனத்தை ஆராய்ந்தால்-

CHIMES என்ற வார்த்தை " A RINGING SOUND, ESPECIALLY, ONE THAT IS MADE BY A BELL" என்று NOUN ஆகவும், "TO RING " என்று VERB ஆகவும் பயன்பாட்டில் உள்ளது.

நான் உத்தமனில்லை

பரிசுத்தம் உறநான் விழைகையில்
படுகுத்தம் நிறையவே அறிகிறேன்;

விழி மூடாதிருந்தால்

விழிமூடா திருந்தால் கனவில் நிகழ்ந்தது
விளங்கியிருப்பேன்
விழிமூடியே யிருந்தால் கனவை நிகழ்த்தியது
விளக்கியிருப்பேன்.

http://manisson.blogspot.com/2010/07/blog-post_5215.html

( விளங்கியிருப்பேன்-விளக்கியிருப்பேன் என்று வார்த்தையில் விளையாடியிருந்தாலும், கனா விசாரங்களில் எனக்கு ஞானமில்லை என்பதே உண்மை. )

உள் அன்பு

கண்களுக்குப் புலப்படாத கயிற்றால் ஏதாவதொன்றோடு பிணைத்துக்கொள்ளவே என் மனம் விழைகிறது.

உள்ளேயுற்ற பற்றாக்குறையை, வெளியே பற்றி நிறைவாக்கிக்கொள்ள முற்படுகிறது. அந்தக் குறைபற்று, என்மீதே இல்லாமல் போன அன்பாக இருக்கக்கூடும். வாழ்தலில் வெறுப்பும், சக மனிதர்மீதான காழ்ப்பும் உள்ளன்பில்லாததின் வெளிப்பாடாக இருக்கலாம்.

நிரபராதம்

சால்ஜாப்புகள் நிறைந்ததாய் இருக்கிறது ஜீவிதம்.

செய்த தவறுகளை ஒப்புக்கொள்ள மேதகு. அகங்காரம் தயாராய் இருப்பதில்லை. ஒப்புக்கொண்டால் உள்ளேயுறும் தற்காலிக சலனத்தை தாங்கிக்கொள்ள முடிவதில்லை. சலனத்தை உற்றாய்ந்தால் பரிசுத்தமுறவும் நேரலாம். அதற்கு வாய்ப்பளிக்காமல், சுயவிசாரணையின் முடிவில் சாதகமாகவே தீர்ப்பெழுதப்படுகிறது, குற்றங்களை நியாயப்படுத்தியோ அல்லது ஒப்பீடு செய்து குற்றங்களை சிறியதாக்கிக்கொண்டோ.

என்ன செய்வது? குற்ற உணர்ச்சியின் குறுகுறுப்போடும், சின்னச் சின்ன சால்ஜாப்புகள் செய்து, சமாதானமாகவும் தான் நிகழ்த்த வேண்டியிருக்கிறது வாழ்க்கையை.


நமக்கென்று
ஒரு கடிகாரம் வைத்திருக்கின்றோம்

அது காட்டும் நேரம் மட்டுமே
சரியென்று நம்புவதற்கு.

ஆணவம் கொள்

ஒற்றைக்கரம் இழந்தோர் இருகாலற்றவரைக் கண்டு ஆறுதல்கொண்டால், உறுப்புகள் உருப்படியாய் இருந்தும் மாமிசப்பிண்டமென மூச்சுவிட்டுக் கொண்டிருக்கும் நரம்புநோயாளிகள் எவரிடமிருந்து ஆறுதல் பெறுவார்?

கடன்பட்டு குடித்தனம் செய்பவர் குடிசைவாழ்பவரைப் பார்த்து சமாதானம் கொண்டால் உண்டியுடுக்கையுறைவிடம் அற்ற அகதிகளை யார் சமாதானம் செய்வது?

ஒவ்வொரு உயிருக்கென்றும் ஒரு தனிச் சிறப்பு இருக்கக்கூடும். தனித்துவம் பெற்றதற்காக (வேண்டுமானால்) ஆணவம் கொள்ளலாம்.

தோற்ற மயக்கங்கள்
மேதா விலாசங்கள்
காசு கௌரவங்கள்

இன்னபிற நீங்கியும் -

ஆணவம் கொள்
நீ நீயாய் இருப்பதற்கு!

ரண்டக்க கவிஞர் ராஜா

மெட்டு: ARR ன் Airtel Tone
பாட்டு:

தேடும் கண்கள் எங்கேயோ பார்த்த பெண்ணைத்தான்
தேனிதழ் நீரோ மழைத்துளி தானோ
தெறிக்குது அருகே பேசுற கணம்
விழி குக்குறு குறு குக்குறு குறு
நோக்கியதோ.

மெட்டு: இளைய ராஜாவின் தென்பாண்டி சீமையிலே
பாட்டு: 1

மழை பேஞ்ச ஈரத்தில
மண் மேல வெரலிழுத்து
மனம் போல கிறுக்கியவ
பேரறிவாயோ ஊரறிவாயோ

இனிமேல் அவளை காண்பாயோ
கண்டால் எனக்கு சொல்வாயோ
மழையும் ஒருநாள் பொழியாதோ
மனசும் அதிலே நனையாதோ

பாட்டு: 2

சும்மாடு தலையில் வெச்சு
கருவாடு சுமக்கிறவ
தெருவோடு நடக்கையிலே
வீசுற வாசம் மல்லிகை வாசம்.

பாரா முகமா ஏன் போறே
காசா பணமா நான் தாரேன்
நீதான் எனக்கு சரி ஜோடி
ஊரு கிடக்கு அடி போடி.

மெட்டு: இளைய ராஜாவின் NOTHING BUT WIND
பாட்டு:

ஈரம் விழிகளில் வழியுது
கடும்பாறை நெஞ்சமிது கரையுது
மழைமேகம் நீலவானம் எனக்கானதே இனி
நெடுந்தூரம் போகவேணும் விளக்காகுமே விழி.

வலிக்காமல் பிரிகிறேன் வருகிறேன்.

குரு வணக்கம்

விளை நிலமென விளங்கி னேனெனிலும்
துளி ஈரமென பொழிந்த வானமே!
வானின்றி விளைந்த நிலமுண்டோ?
வான்நின்று வாழ்த்துவீர் எமையே!

முதல் கவிதை

பள்ளிப் பறவை

நானொரு பள்ளிப் பறவை
என் சிறகில் ஒரு கறை

( ஆறாம் வகுப்பில் கவிதை போட்டிக்காக எழுதியது. இரண்டு வரிகளைத் தாண்டி என் கற்பனை வரிக்குதிரை ஓடாது நொண்டியடித்து நின்றது. )

கோலங்கள்

அடர்பனி மார்கழி இரவில்
சுடர்விழியாள் தண்ணீர் தெளித்து
வாசலில் இயற்றிய கோலாகலம்
சங்க இலக்கியம்.

மஞ்சள் பூசிய முகத்தில்
வியர்வை வைத்த புள்ளிகளில்
நெற்றிமுடி ஆடும் கோலம்
புதுக் கவிதை.

ஒரு புள்ளி
ஒரு வரிசை எனினும்
விஜயலட்சுமி- ஹை கூ

பார்வைகள் பரிமாறும்போது
ரகசியமாய் நான் வைத்த புள்ளிகளில்
ரசல் போடும் கடலை
அலங்கோலம்.

( விஜயலட்சுமிக்கு நான் one way ல் பாதை போட்டுக் கொண்டிருக்கையில் நண்பன் ரசல் by- pass ல் குறுக்கிட்டான். )

பசுபதி வேணு வசந்தம்

செங்கதி ரோனம் புலிமுகிலி ழந்த
அந்தி வானம் - துகிலி ழந்த
திரௌபதி மானம்- என்சனி இழந்தது
பசுபதி வேணு வசந்தம்.

பிசகு

என் வழி எங்கும்
குழி தோண்டி வைத்திருந்தது காதல்.

விழிமூடாதிருந்தால்

நெகிழ்ந்துபோய் நாயகன் நின்றிருந்தான்.

இயல்பென இருத்தல்

மறுவினையாற்றாமல், மனதை உற்றுப் பார்க்கும் பொழுதுகளில் எண்ணங்களின் ரகம் காண முடிகிறது; தெள்ளமும் கள்ளமுமாய் வந்துபோய்க் கொண்டுதானிருக்கின்றன.

சனி உறவாடு

சொல்லுரைத்துக் கழிந்த சனியிரவுகளில்
புல்லரித்த நேசமழையின் நினைவுக்குட்டையில்
கல்லிறைத்துக் காத்திருக்கிறது
நெல்லரைத்துப் பரிமாறும் உண்டியகப் பாதை.

இன்னுமா திருந்தல?

செருப்படிகள் வாங்குதல்
எனக்கு சகஜம்.

நுண்மாண்கவி

வார்த்தைக்குள்
கட்டுண்டு கிடக்குது
வாழ்க்கை.

ஆணவம் கொள்

தோற்ற மயக்கங்கள்
காசு கௌரவங்கள்
மேதா விலாசங்கள்

சிரித்துச் சிரித்து

இதயம் கீறிவிட்டு
சிரிப்புத் துண்டை எறிந்துவிட்டு போகிறவளே!

காலங் கடத்த காதல்

குறும்புப் பார்வைகளும்
சில்மிஷ தீண்டல்களும்
சின்ன சண்டைகளும்
தேனொழுகும் வார்த்தைகளுமாய் -

சிறைக்குள் சுனாமி

காலியானதை அகற்றிவிட்டு
நிரம்பியிருந்ததை
கவிழ்த்துவிட்டுப் போனான் கடைப் பையன்.

பெயர் சொல்

அம்மா அப்பா இட்டபெயர் ராஜசேகர்
ஜெயந்தி மிஸ் இடிச்சதில் மிஞ்சியது ராஜா.

காதல் அந்தாதி

ஈரத் துணிகள் காய வைக்கையில்
ஓரப்பார்வை காதல் சேதி சொல்லும்
மாத மொருமுறை துவைக்கின்ற பாய்
மாத விலக்கான தேதி சொல்லும்.

நரை காதல்

ஆர்ப்பாட்டம் அடங்கி ஆரவாரம் குறையும்
நரை கூடி கிழப்பருவம் எய்தி
தானும் ஆட தசையும் ஆடும்;
நின்ற வேளையில் ஊன்றுகோல் நீ!

உள்செய்

செய்யுள்:1

இண்டு இடுக்குகளில் ஒண்டி ஒதுங்கும்
வண்டி நெருக்கத்தில் மனசு புழுங்கும்
ஏசி காரிலும் ஏழை மனம் ஏங்கும்;
நடந்து வந்திருந்தால் கடந்து சென்றிருக்கலாமோ?

உள் கட

பூட்டிக் கிடக்கும் மனதைத் திறந்துவிடுவதற்கான சாவியை வைத்திருக்கின்றன சில கணங்கள். நேசம் பரிமாறிக்கொள்ளும் நேரங்கள், லயித்துக்கிடக்கும் இசை, இன்ன பிற இடங்களில் ஒரு மர்மக் கதவு தட்டப்பட்டுவிடுகிறது.

நண்பர்கள் இல்லாத அறையில்

..................................................................
வெற்றிடங்களை நிரப்பியிருக்கின்றன
நேசமும் நட்பும்.

நட்பில் தழும்பிய நிறைகுடம்

பாதி நிரம்பிய தண்ணீர் பாட்டிலை
குடிக்கக் கொடுத்தான் நண்பன் வேணு .

கூத்தாடிய குறைகுடுவையை நிரப்பியிருந்தது
ஒரு பரிசுத்தமான அன்பு.

தீதும் நன்றும்

பொதுக்கழிப்பிடங்களில் சிறுநீர் கழித்தபிறகு, கழிவுநீர்மீது காறி உமிழ்ந்துவிட்டு நகர்பவர்களைப்பார்த்திருக்கிறேன் ; அவர்களுள் ஒருவனாகவும் இருந்திருக்கிறேன் .தெறிக்கும் சிறுநீரில் ஒரு துளி நாவில் சுவைக்கப்பட்டதாய் ஒரு பிரம்மைச் சிந்தனையின் வினையாக்கமாய் இருக்கக்கூடுமோ அந்த உமிழ்தல்? ஒரு நுண்கணத்தில், பிரக்ஞைக்குப் புலப்படாமல் உருவாகி, செயலாகிய இந்தச் சிந்தனையின் அருவருப்பு திடுக்கிடலில் உறையச்செய்கிறது.

படிப்பிதம்

அழுத்திப் பூசிய அழுக்கும், பராமரிப்பில்லாத சரீரமாய் இவர்களைப்  பார்த்திருக்கிறேன் . பொதுவான இடங்களில், பிரத்யேகமான உலகங்களை சிருஷ்டித்துக்கொண்டு ராஜாங்கம் நடத்திக் கொண்டிருப்பார்கள். பிரபஞ்சப் பெரும்புதிரை விடுவிக்கும் தீவிர சிந்தனையோடு வெறித்துப் பார்த்தபடியும், எள்ளி நகையாட ஒரு பெருங்கோமாளிஎன உலகத்தைப் பார்த்து அசட்டுத்தனமாய் சிரித்தபடியும் பார்வையில் பதியும் இவர்கள், மக்கள் தொகையில் விடுபட்ட எண்ணிக்கைகளோ . விதிஎனத் தீர்மானிக்கப்பட்ட கணத்தில் கவனந்தவறி, தடுக்கி விழுந்தவர்களோ ; விழுந்த பின் எழமுடியாமல் நின்றுவிட்டவர்களோ.

கண் காட்சி

இதழ்கள் உரசி
இடைகள் அணைத்து
மார்பு முட்டி களித்திருக்கும்
நகரக் காதல்.

நண்பர்களைப் பிரிந்த இரவு

மூடிய புத்தகத்தின் மௌனம்
போர்த்திய அறையில்
சிநேஹித்திருந்த தருணங்களை
மீட்டிக் கொண்டிருக்கிறேன்.

உச்சுக்கொட்டி கேட்கிறது
சுவர்க் கடிகாரம்.

ரயில் சினேஹம்

உன்னோடு
நான் செய்த உறவு

பழம்பெரும் பழங்கள்

கல்தோன்றி மண்தோன்றாக் காலத்தே முன்தோன்றி மூத்த குடிகளைக் கெடுத்தன சில பழங்கள். ஏதேன் தோட்டத்தில் அம்மணமாய்த் திரிந்து கொண்டிருந்த ஏவாளை அம்மாவாக்கியது ஒரு ஆப்பிள். கருவுற்று, குழந்தைகள் ஈன்று சீரழிந்த கதைகள் தேவாலயங்களின் ஞாயிற்றுக்கிழமை
நற்செய்திகள். ஹவ்வா என்று பெயர் மட்டும்தான் வேறு. மற்றபடி திருக்குரானின் ஹதீத்துகளில் அதே பழம். அதே பிரச்சனைகள். சிவனேன்னு இருந்த பரமேஸ்வரன்- பார்வதி குடும்பத்தில் மாம்பழம் ஒன்று குண்டு வைத்தது. எலியோடும் மயிலோடும் விளையாடிக்கொண்டிருந்த வினாயக-முருகன் பிரதர்ஸ் எலியும் பூனையுமாய் முறைத்துக்கொண்ட திருவிளையாடல்கள் சினிமா பிரசித்தம். எட்டாத உயரத்தில் பழுத்திருந்த திராட்சைப் பழங்கள் இன்று வரைக்கும் நரிவம்சத்தினருக்கு புளிக்கும்பழம் தான்.

சனிக்கிழமை இரவுகள்

சனிக்கிழமை இரவுகள் சுவாரசியமானவை. வாரத்துவக்கத்திற்கான படபடப்பு முன்னோட்டம் ஞாயிறு போல் சனியிரவில் இருப்பதில்லை. மூச்சிரைத்தோடும் வருடத்தின் வாரங்களெல்லாம் சனிக்கிழமை இரவுகளில் சாவகாசமாய் இளைப்பாறும். தேக அயர்ச்சியும் உள்ளத்துளைச்சலும் சனி இரவின் தோள்களில் தாராளமாய் இறக்கிவைக்கப்படுகின்றன. சனிக்கிழமை இரவென்பது தோழமை. ஒரு வாரத்திற்கு தேவையான அன்பு சனியிரவுகளில் மொத்தமாக முதலீடு செய்யப்பட்டுவிடுகிறது. நேசிப்பிற்குரியவர்க்கான பாசத்தையும் நேரத்தையும் ஒதுக்கமுடியாத குடும்பஸ்த்தர்க்கு சனிக்கிழமை இரவென்பது பகிர்வுவெளி.

தனித்திருப்பவனுக்கு எல்லா இரவுகளுமே விசேஷமானவை . இரவு என்பது அவனுக்கு தேவதையின் ஆசிர்வாதம். கருஞ்சிறகுகளில் சுமந்தபடியே இரவுதேவதை தனது அந்தரங்க அற்புதங்களை அவனுக்கு தினந்தோறும் ஆசிர்வாதம் செய்துவிடுகிறாள். கோலாகலமாகவே துவங்குகின்றது ஒரு மாநகரத்தின் இரவு. ஒரு குழந்தை அண்ணாந்து வாய் பிளப்பதற்கான மாயாஜாலங்களை அது வாரியிறைத்து விடுகிறது. இங்கே இரவு எனப்படுவது சூரியன் இல்லாத வெளிச்சம். ஒற்றைக்கால் ரெட்டைக்கண்களோடு பயமுறுத்தும் அரக்கனாய் நெடிதுயர்ந்த சோடியம் விளக்குகளும் பரபரப்பு குறையாத சாலைகளும் மாநகரின் ராத்திரிகளை விடிய விடிய விழித்திருக்க வைத்துவிடுகின்றன.

எதையோ துரத்தியபடிதான் விரைகின்றன எல்லா வாகனங்களும். அசுரவேக வாகனங்களெல்லாம் விலங்குகளை ஒத்தே இருக்கின்றன.ஒரு மலைப்பாம்பென ஊர்ந்து வருகிறது பாலத்தின் மேல் பறக்கும் ரயில். ஒற்றைக்கண் மட்டுமே கொண்ட காட்டுவண்டென பறக்கின்றன இரு சக்கர வண்டிகள். முன்பக்கம் மூக்குபோல் புடைத்த ஆட்டோ ஓணாயென ஓடி வருகுது . சிங்கமோ புலியோஎன பீதிகிளப்புகிறது லாரி. சற்றே நீளமான கார்கள் காட்டெருமைகள் போலவே வருகின்றன. ஒடிசலான தேகமுடய சைக்கிள் மட்டும் சாதுவான எறும்புபோல ஊர்ந்து வருகிறது. முட்டைக்கண்ணும் பரட்டைத்தலையும் மயிர் மழிக்காத முகமுமாய் அந்த சைக்கிளோட்டிதான் எரும்புமேல் எமனாய் பயமுறுத்துகின்றான்.

நாம் வடிவமைத்த வாகனங்கள் எல்லாம் விலங்கினங்களையே நினைவூட்டுகின்றன. முதுகுத்தண்டு நிமிர்ந்து வாலுதிர்த்து வெகு தொலைவு கடந்து வந்திருந்தாலும் மனிதனின் ஞாபகக் கண்ணாடி எங்கும் விலங்கின் பிம்பங்கள். முற்றிலுமாய் மிருகத்தின் அடையாளங்களை மனிதன் துடைத்தெறிவது எக்காலம்? விலங்கின் எச்சங்கள் எல்லாம் களைந்த மனிதன் என்னவாயிருப்பான்? கடவுள் எனச்சொல்லப்பட்டது மனிதனின் அடுத்த பரிணாமமா அல்லது ஞானமுற்றவரின் அனுபவமாய் அறியப்பட்டது போல் உயிருற்பத்தி ஆகும் ஊற்றுக்கண்ணா?

தடம் புரண்ட சிந்தனைகள் விடைகாணா முற்றுச்சுவரின் மீது முட்டிக்கொண்டு நின்றதில் தலைகனத்து புரண்டுபடுத்தேன். என் படுக்கையருகே என்னைப் போலவே ஒரு கரிய உருவம் உருண்டது; விக்கித்து விழித்தேன். என்னிழல்தான் என ஆறறிவு உறுத்தியபோதும் இருதயத்தின் படபடப்பு இன்னமும் குறைந்தபாடில்லை.

மண் துகள்களோடு சிகரெட் சாம்பல்
கசங்கிய துணிகள் தாறுமாறாய் சாமான்கள்
பகலில் திருடன் நுழைந்திருப்பனோ? 

கதவு வழியாய் நுழைந்த காற்றில்
ஈரப்பசையோடு தாவர வாசனை.
கோடை மழை பெய்திருக்கக்கூடும். 
எங்கே? எப்போது? 

ஜன்னலுக்கு வெளியே-
வேட்டைக்கு செல்லும் வேகத்தில் வாகனங்கள்.
ஒன்றிரெண்டு இரையாகவும் நேரலாம்.

நாட்டு மரங்களை பிடுங்கி
நடப்பட்ட அலங்காரச் செடிகளுக்கு
கோடையிலும் சிரத்தையோடு நீர் பாய்ச்சும்
கார்பரேஷன் லாரி.

பின்னிரவின் பறக்கும் ரயிலில்
காலியாகவே இருக்கின்றன
பெரும்பான்மையான இருக்கைகள். 

இருளின் வெளிச்சமின்மையும் மீறி பளீரென்றிருந்தது
அவளின் முகமும் புன்னகையும். 

இளஞ்சூட்டில் தேநீர் குடித்தால் நன்றாய்த்தானிருக்கும். 

கட்டாய கடமைகள் ஏதும் நாளைக்கில்லை.
சற்று நீளமாகவே கழிகின்றது சனிக்கிழமை பின்னிரவு.

விழியருகில் வானம்

இழுத்து
போர்த்திக்கொள்ளமுடியாத தூரத்தில்
விரிந்திருக்கிறது வானம்.

இரத்தலினும் இறத்தல் நன்று

முன்னைப்போல் ஓடித்திரிய
என்னால் முடியவில்லை.

HIDE AND SEEK

A Drop of Mercury You are!
That Fell into My Heart

LONG LONG AGO

.........so long ago and i know it was ten years ago, when i was doing my pre-clinical year in MMC stu...dying for University examinations. On the eve of Microbiology exam,my brain was so drained of its genius that I studied just one topic and decided to seek the grace of Shri Ananda Narayanan Panicker (author of textbook of Microbiology) .

எங்கே கடவுள்

பிரபஞ்சப் பெருந்திரையில்
பல்முகங்கள் பலதினுசுகளாய்
கதாபாத்திரங்களாக்கி

அனாவசிய நீள அகலங்கள்
அவ்வப்போது நீக்கி

டைரக்டராய் எடிட்டராய்
இருந்திருக்குமோ இறந்திருக்குமோ
சிருஷ்டிகர்த்தா?