பிரதான சாலையோடு சங்கமிக்கும் தடம்
முனையில் நின்று
மூக்கு நீட்டி எட்டிப் பார்க்கும்
தூர்தர்ஷனின் மகாபாரத வில்
தொடுத்த கணைச் சரங்களாய்
விசையுற்று ஏகும் வாகனங்கள்
ஒருகண சிறுவெளி கிடைத்ததும்
அதில் உடம்பை நுழைத்து
வெறிவேக வேங்கைகள் ஸ்தம்பிக்க
ஒய்யாரமாய் வளைத்து
சல்லென்று முந்திச் செல்லும் நரியின் மீது
உறுமும் விழிகளின் உஷ்ணம் குவிகையில்
சொகுசுக் காரின் நிழலோடு ஒண்டிக்கொண்டு
சௌகரியமாய் சாலையில் கலந்திருக்கும்
என்பைக். 
