வாய்ப்பின் சுடர் தேடி
ராவோடு ராவாக ஊரைவிட்டு என்னிடம் வந்தார்
கண்களைக் கூச மயங்கி நின்றார்
தேடித் திரிந்தார் வளம் கண்டார் வசதி பெற்றார்
சேதி கேட்ட சுற்றம் சிலர்
மூட்டை முடிச்சோடு சேர்ந்தே வந்தார்
வந்தோரை அரவணைத்து உபசரித்தேன்
வனைந்த விரல்கள் காட்டிய திசையில்
வளைந்து சென்றேன்
நிறம் மாறினேன் உருத் திரிந்தேன்
கூடிச் செழித்தார் ஆடிக் களித்தார்
உள்ளறைச் சாளரம் அகலத் திறந்து
அக்கம் பக்கம் உறவில் திளைத்தார்
மயக்கம் தெளிந்து ஒரு நாள்
புதிதாய்க் கண்விழித்து எனைக் கண்டவர்
வனப்பு கெட்டதாய்த் திகைத்து நின்றார்
நெரிசல் தாளாமல் புழுங்கித் தவித்தார்
சொந்த மண்ணின் சுகந்தம் மூக்கை நமைக்க
கிளம்பிவிட்டார் இன்று உன்னிடம் சேர
ஊர் எல்லையில்
நகராது நிற்கும் பெயர்காட்டி
அன்புடனே அவரை வரவேற்கட்டும்
